Blog juni
Hallo lieve mensen. Daar ben ik weer! Dit keer niet met een corona gerelateerde blog. Dit keer over iets waar ik al lang over nadenk en wat de laatste weken veel in het nieuws is; racisme, discriminatie en de anti-racisme protesten.
Om eerlijk te zijn.. weet ik niet zo goed wat ik precies moet opschrijven. Maar ik sluit mijn ogen en oren er niet voor. Ik geloof in de goedheid van de mens, en ik geloof ook dat we (bijna) allemaal hardop durven te zeggen dat we racisme NIET accepteren. Maar ik merk dat heel veel mensen bang zijn er iets over te zeggen. Bang om het verkeerde te zeggen (serieus ik ook hoor, no offense). Maar toch, met zoveel lieve fans en volgers voelt niets doen niet oké en wilde ik toch een blog schrijven.
Ik weet dat iemand die dit leest nu denk “zit niet zo te zeiken, stel je niet zo aan, ga lekker zwemmen”. Maar misschien is dit het moment om wat meer bewustwording te creëren. Een gesprek aangaan, een boek lezen, jezelf informeren. Als je door een kat gekrabt bent wil niet zeggen dat alle katten vals zijn. En als er geen katten bij jou in de straat zijn, wil ook niet zeggen dat er geen katten in Nederland zijn.
Om het bij mezelf te houden; Ik voel me niet gediscrimineerd. Ik ben nooit geschopt of geslagen omdat ik anders was. Ik ben niet wit, ik ben niet zwart, ik ben een “mooi mixje” zoals mama vroeger altijd zei. Dat is natuurlijk makkelijk. Of juist niet? Want in welk vakje moet men jou stoppen? Ik ben geboren met een niet Nederlandse naam en dan ook nog één waar mensen wereldwijd moeite mee hebben om uit te spreken.. Ik ben opgevoed met dat ik trots mag zijn op mijn achternaam. En als kind weet je ook niet beter. Totdat andere mensen het een gekke naam vinden. Maar ik ben blij met m’n naam
Ik ben opgegroeid met de lessen dat je hard moet werken, niet moet zeiken, en aardig en beleefd moet zijn tegen anderen. Gestudeerd of niet, koning of “putjesschepper”. Als dochter van een karateka leerde ik dat je jezelf moet kunnen verdedigen maar nooit de eerste tik zelf mag uitdelen.
Ik ben opgevoed met familie die atheïst, protestant, katholiek, islamitisch zijn. (Of zelfbenoemd christlam, da’s een oud grapje). Ik ben opgevoed met familie die bruine, zwarte, witte, blonde en rode haren hebben. Stijl, Krul en kroes haar. Familie die Nederlands praat, maar soms ook een andere taal (Javaans, Surinaams, Gronings dialect). Pas later besef je dat het misschien gek klinkt voor anderen, dat als je bij opa en oma bent ze met papa Javaans praten. Ik zit erbij en versta er niks van. Maar dat is dikke prima voor mij! *opa en oma zijn inmiddels overleden, en dus hoor ik helaas niet vaak meer het mooie ouderwetse javaans wat mijn vader met z’n ouders sprak.
Ik heb mezelf aangeleerd minder snel te oordelen over anderen. En ook om niet alles te geloven wat je hoort over anderen. Dat komt mede doordat ik zelf wel eens roddels of verhalen hoor die over mij gaan. En dan denk ik “hoe kom je erbij?!”. Check je bronnen even.
Ik heb mezelf ook aangeleerd om vaker de “keten van boosheid/irritatie” te doorbreken. Je kent het wel: je staat te laat op waardoor je je familie lid afsnauwt, vervolgens reageert die persoon geïrriteerd naar de buurman. De buurman raakt geïrriteerd en wordt woedend op z’n huilende kind. Kind boos en schopt de hond. Hond boos en bijt jou. Goed, een vergezocht cirkeltje misschien maar mijn punt is dat je de irritatie of woede van een ander niet door hoeft te geven. De keuze is aan jou. Breek die keten. Daar wordt JIJ een stuk gelukkiger van
Daarnaast lijkt het of kinderen meer dan ooit beroemd willen zijn. Als je succesvol of beroemd ben (goed, dat zijn wel twee totaal verschillende dingen) bent zal niet iedereen dat waarderen. Niet iedereen zal lief voor je zijn. Thats life, deal with is. Maar serieus, iemand haten omdat hij wit, donker, rood, kaal of dik is?? En nog zo iets wat ik me vaak afvraag is: Als alle ouders zeggen dat hun kind braaf is, waarom worden er dan nog zoveel kinderen gepest?
Ik geloof dat heel veel mensen niet racistisch zijn. Maar soms wel iets zeggen wat niet oké is. Er worden gelukkig geen kwetsende racistische dingen in mijn gezicht gezegd. Er zijn wel regelmatig uitspraken waarvan ik denk, uhh waarom zou je dit zeggen?? Maar we leven in een vrij land hè
Tijden veranderen. Ik ben blij dat de juf mij niet met een stok sloeg. En ook dat de juf niet in de klas rookt. Of dat we mensen stenigen en ophangen. Ik ben blij dat we tegenwoordig veel vrijer zijn te kiezen wat we willen worden, en met wie we willen leven. Zo lang is het nog niet geleden dat het not done was om als Protestant met een Katholiek te trouwen. (twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen… of niet?) Tijden veranderen, en zo kunnen wij ook veranderen. Door bijvoorbeeld onze meningen en opvattingen wat bij te schaven en aan te passen. (er komt hopelijk een moment dat 100 rijden op de snelweg normaal voelt hihi)
Je hoeft niet de hele wereld lief te vinden (van mij mag je hoor ) en niet iedereen hoeft jou perfect te vinden. En je hoeft ook zeker niet op je tenen te lopen. Bang om niet perfect te zijn, of bang om fouten te maken. Maar waarom zou je mensen haten? Dat is zonde van JOUW energie! En geweld gebruiken? No!! Niet omdat iemand er anders uitziet. Niet omdat iemand ergens anders in gelooft. Niet omdat de levensreddende ambulance medewerker toevallig in jouw bubbeltje loopt. Niet omdat die ander een sukkel is. Gewoon nee. Pa Kromo zou zeggen dat je meer moet sporten als je je energie en agressie niet kwijt kunt.
Laten we vooral beleefd en aardig blijven. Maar ook iets vaker je mond durven opentrekken als je iets hoort of ziet wat niet oké is. en dat is natuurlijk geen vrijbrief om maar te roepen wat je denkt. Misschien moet je, als je een boze mail of een geirriteerde reactie schrijft, nog heel even checken voordat je iets verstuurd. Wat ook helpt om te bedenken of je het leuk vindt als iemand dit naar jouw broertje, moeder, beste vriend zou sturen.
Goed, ik ga weekend vieren. Even tijd voor herstel en daarna weer doen waar ik goed in ben. Baantjes trekken. Op naar weer een mooie pittige trainingsweek.
Fijn weekend mensen. En hou je oren en ogen open, wees bewust van wat er om je heen gebeurt. Dat er mooie dingen op je pad gaan komen! Osu!